3 października 2019 roku Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wydał wyrok w sprawie C-260/18 o kredyt indeksowany kursem CHF Justyny i Kamila Dziubaków przeciwko Raiffeisen Bank. To ważny wyrok dla wszystkich, którzy posiadają tzw. „kredyty frankowe” ponieważ będzie on mocnym argumentem w sądowej walce z bankami.
Najważniejsze kwestie zapadłego orzeczenia można podsumować następująco:
- sąd polski ma obowiązek usunąć z umowy nieuczciwy warunek umowy kredytu indeksowanego do waluty obcej i oprocentowanego według stopy procentowej bezpośrednio powiązanej ze stopą międzybankową danej waluty czyli najczęściej będzie to oznaczało „wyrzucenie” z umowy kredytowej zapisu dotyczącego prawa banku do przeliczania każdej raty wg wewnętrznej tabeli kursów walut, obowiązującej w tym banku;
- sądy krajowe, które prowadzą sprawy „frankowiczów” nie mogą samodzielnie uzupełnić powstałej po wyeliminowaniu zapisu luki (np. poprzez uzupełnienie umowy możliwości rozliczania raty wg kursu średniego NBP)
- konsument – „frankowicz” w dniu wyroku decyduje ostatecznie co jest dla niego korzystne – czy uznanie umowy za nieważną czy przeprowadzenie tzw. „odfrankowienia” umowy. Na tej podstawie sąd ocenia, czy umowę można unieważnić w całości, czy jedynie „odfrankowić”.
Oczywiście powołany wyżej wyrok TSUE nie oznacza, że wszystkie umowy dotyczące kredyty frankowe będą automatycznie nieważne lub wszelkie klauzule w nich zawarte dotyczące spłaty kredytu są z założenia niezgodne z prawem, ale wyraźnie wskazuje na taką możliwość. Bez wątpienia wyrok TSUE będzie ważną wskazówką, która wyznaczy linię orzeczniczą polskich sądów w sprawach dochodzenia zwrotu nienależnych świadczeń z tytułu „umów frankowych” a co ważne, czas trwania postępowań powinien ulec skróceniu.
Zapraszamy Państwa do kontaktu i bezpłatnej analizy Państwa umowy kredytowej.